مادری در این روزهای کرونایی
نویسنده:
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۹
زمان مطالعه: -
مادری در این روزهای کرونایی

اکنون که این مطلب را با شما به اشتراک میگذاریم، حدود ۱۰ ماه از شروع میزبانی ما از این موجود کوچک میگذرد. موجود کوچکی که همه معادلات مان را برهم ریخته. میهمانی که هر روز امید داشتیم از میانمان رخت بربندد اما هنوز میزبانش هستیم و پس از این مدت، اتفاقات و تجربیات ما را تغییر داده. از آنجا که نمی دانیم چه زمانی به روزهای بدون کرونا بر خواهیم گشت، برآنیم تا کمی راجع به چالش‌های این روزها گفتگو کنیم و امید داریم بتوانیم در کنار یکدیگر از زاویه متفاوت و همدلانه به این موضوع بنگریم.

 

با شیوع کرونا زندگی برای همه تغییر کرد و یکی از اقشاری که بسیار درگیر چالش شدند مادران بوده اند.

مدارس و مهدکودک ها تعطیل شد. زمین های بازی و شهربازی ها هم. امکان مسافرت و رفتن به پاساژ و پارک و مکان های شلوغ هم که با توجه به ریسک زیاد قدغن است.

خیلی از خانواده ها متاسفانه داغدار شدند و تقریباً همه درگیر استرسی متوقف گشتند؛ چه از بابت نگرانی سلامتی خود و عزیزانشان، از لحاظ فشار اقتصادی و چه از منظر نگرانی بابت حال و آینده فرزندان و خودشان.

به نظر می‌رسد در این میان مادرانی که شاغل بودند دغدغه‌های بیشتری دارند. هماهنگی با محل کار، نگهداری فرزندان در نبود دسترسی به امکانات حمایتی ، استرس حفظ سلامتی خودشان و خانواده چرا که در تماس با فضای بیرون از منزل هستند و….

آنها که سبک کارشان تغییر کرده است هم درگیری‌های خودشان را دارند؛ عوض شدن فضای کار و آمدن آن به خانه، تخصیص زمان و مکان مناسب برای انجام کار را می طلبد و هماهنگ شدن با وضعیت جدید و دیدن چالش ها و برطرف کردن شان توان بیشتری می‌خواهد. نظارت بر نحوه انجام دورکاری و میزان بازدهی آن هم چالش جدی دیگری است.

فشارها آنجا مضاعف می‌شود که تحصیل کودکان به صورت مجازی صورت می‌گیرد و این شیوه جدید، خود دنیایی از تغییرات، چالش ها و فرصت هاست.

مادرها در این روزها بیش از پیش شده‌اند همه کاره؛ همان  “آچارفرانسه” و یا بهتر بگوییم نوعی “غول چراغ جادو”!

آنها باید از خودشان و حال جسمی و روحی شان مراقبت کنند زیرا شیرازه زندگی همه خانواده هستند. مادرها این روزها به کارهای خانه، شغل شان چه به صورت حضوری و چه دورکاری، مراقبت از حال تمامی اهالی خانه، تربیت و پرورش فرزندان، نظارت بر تحصیل و حتی گاهاً نقش آموزگاری و صدها نقش دیگر رسیدگی می‌کنند.

البته که در این میان حتی نقش پدرها هم به نوعی متفاوت به چشم می آید. حمایت بیشترشان از همسر و فرزندان می تواند نقش بسزایی در سرپا ماندن ساختار خانواده داشته باشد حال آنکه پدرها به راستی ستون خانواده و مایه آرامش آن بوده و هستند.

بخشی که گاها شاید کمتر به آن پرداخته شده باشد، نگاه به بانوانی است که تصمیم دارند طعم مادری را بچشند و در آرزوی در آغوش گرفتن عزیز دل شان هستند. طفلی که  رویا پردازی راجع به آن هم قند در دل شان آب می کند و خواب شب شان را پر از رویا می سازد. اقدام به بارداری از همان ابتدا همراه با مراقبت ها و ویزیت ها، آزمایشگاه و خواندن کتاب ها و مقاله هاست. همه اینها در شرایط عادی مقدار زیادی انرژی، آرامش، زمان، و حدی از توان مالی می طلبد که همگی شان در زیر ذره‌بین، متاثر شرایط به وجود آمده توسط همه گیری ویروس کووید ۱۹ هستند. و امید و تمایل طیف وسیعی از بانوان و مادران برای فرزند آوری زیر سایه تغییرات روزگار جدید قرار گرفته است.

آنچه در این دوران به صورت کاملاً مشهود در زندگی‌ها جاری شده خبرهایی است از اقسام و انواع گوناگون و منابع مختلف. از درددل‌های تلفنی گرفته تا اخبار سراسری و به صورت جدی فضای مجازی.

اگر فضای مجازی در این دوران نقشی نداشت مطمئناً نحوه برخورد ما و برداشت مان از آنچه پیرامون مان می گذرد نیز بسیار متفاوت بود.

پیام های بلند و طویلی که در برنامه های پیام رسان همچون تلگرام و واتساپ و… با فشردن یک انگشت به سرعت نور پخش می شوند، حال آنکه کسی دقیقاً از صحت اطلاعات آن مطمئن نیست، فضای روانی ما را برای تحمل این دوران سخت به مرز پر شدن می رساند و کافی است این برنامه ها خارج شده و برنامه دیگری مثل اینستاگرام را باز کنیم. از دست دادن باقی مانده توان برای حفظ سلامت روانی نزدیک به واقعیت می شود آنجا که عکس هایی می بینیم از خانه های تمیز بچه‌هایی که فعالیت های منظم و پرورش دهنده هوش و مهارت انجام می‌دهند به حرف مادرش آن گوش می‌کنند و همه چیز در عالی ترین حالت ممکن به نظر می‌رسد و گویی هشتگ روزهای کرونایی با آن غریبه ترین عبارت ممکن است.

دکمه مقایسه مغزمان می خورد و نگاهی به اطراف خانه می‌اندازیم و هیچ چیز و هیچ کس به نظرمان عالی نمی‌رسد و مادری مان، همسری و خانه داری مان زیر سوال می رود.

اگر آگاه و مصمم باشیم این دست پستها را رد می‌کنیم و امکان گرفتار شدن در پیام های خود درمانی و دریافت اطلاعات نادرست همچنان به قوت خودش باقی می ماند.

دریافت اطلاعات صحیح از منابع قابل استناد به آگاهی و آرامش مان کمک به سزایی خواهد داشت. در روزگاری که حذف تکنولوژی و فضای مجازی به صورت کامل قابل اجرا نیست هوشمندانه تر کردن استفاده از آن بهترین راه ممکن است.

کنترل آنچه از اخبار به کودکان می‌رسد نیز یکی از دغدغه های جدی این روزهاست. اخبار، گفتگوی بزرگترها، دیدن شرایط و… همه و همه پیام‌هایی برای کودکان دارد و حفظ سلامت روانی آنها به عهده والدین و بزرگترهای آنان می باشد.

«شادمانا» فضایی است برای مادرانی که علاوه بر همه دغدغه‌هایشان، فعالیت های بیشتری را آرزو دارند و ما در کنارشان بستری حمایتی فراهم می‌کنیم تا در این شرایط روزگار را راحت‌تر بگذرانند و تأثیر مثبت تری بگذارند.

ما در کنار شما مثبت در مثبت میشویم.

در ادامه انتشار این مطلب، در چند متن مجزا به بررسی دقیق تر چالش‌های این دوران می پردازیم و امید داریم به اشتراک گذاشتن مطالبی با منابع موثق و از زبان همدلانه مادرانی واقعی که در همین روزگار زندگی می‌کنند و با همین چالش‌ها دست و پنجه نرم می کنند بتواند به شما همراهان عزیز کمک کند.

 

 

Like
12
0