حوالی پاییز ۹۸ برنامه ریزی های اولیه برای برگزاری سومین رویداد استارتاپی مانا را شروع کردیم. رویدادی که در ۲ سال اخیر منجر به پرورش ایده های تازه و جذب تیم های با انگیزه استارتاپی در مانا شده بود. این برنامه ریزی اولیه در اوایل زمستان به یک طرح دقیق از زمان بندی، محتوا، داوری و نوع برگزاری رویداد تبدیل شد و پس از آن تبلیغات نهال شروع شد. طبق برنامه نهال امسال در قالب یک استارتاپ ویکند در طی سه روز(7،8 و9 اسفند) تعریف شده بود که در این سه روز افراد با شرکت در کارگاه های تیم سازی و شخصیت شناسی، اعتبار سنجی ایده،کلیات بوم کسب و کار، شناخت مشتری و بازار، مدل های درآمدزایی برای استارتاپ ها و ساخت کمینه محصول پذیرفتنی دانش اولیه برای راه اندازی کسب و کار را فرامیگرفتند و پس از آن در مدت مشخص شده ایده های خود را آزمایش کرده و داوری می شدند. و در این شش کارگاه با در خدمت اساتید معتبر و شناخته شده فضای استارتاپی بودیم.
شرکت کنندگان نهال هر سال دو دسته کلی را شامل می شوند، دسته اول افرادی هستند که صاحب ایده بوده و تصمیم دارند در طی این رویداد تیم خود را تشکیل دهند و کار استارتاپی خود را شروع کنند و دسته دوم افرادی هستند که خود ایده ندارند و به شرکت در دوره آموزشی و یا پیوستن به سایر تیم ها با توجه به مهارت هایشان علاقه مند هستند. پس از سه روز اموزش ،حدود یک هفته شرکت کنندگان فرصت تکمیل تیم، نوشتن بوم اولیه کسب و کار خود و تهیه MVP اولیه محصول خود را داشته و در طول این مدت نیز می توانستند با پشتیبان ها مشورت کرده و سوالات خود را مطرح کنند و از مشاوره های آنها بهره ببرند. در آخر نیز جهت تکمیل MVP، منتور برای آنها در نظر گرفته شده بود .پس از اتمام فرصت تعیین شده برای تیم ها، بوم کسب و کار و نیز اعضای تیم و تخصص آنها بررسی می شد و تیم هاییکه واجد شرایط برای شرکت در داوری بودند تعیین شده و طبق برنامه در طی دو روز، داوری آنها برگزار می شد.
در اواخر دیماه، تبلیغات رویداد را در دانشگاه علم و صنعت و سایر دانشگاهها شروع کردیم و در اواخر بهمن ماه بود که موفق به جذب حدود 40 شرکت کننده برای برای نهال شدیم.همه چیز خیلی خوب پیش می رفت. هفته اول اسفند ماه بود که با کلی انگیزه طبقه دوم مانا را برای نهال اماده می کردیم که سر و کله ویروس منحوس کرونا پیدا شد. هیچ وقت فکر نمی کردیم که اوضاع انقدر سخت شود. انگار که یک سطل آب یخ روی سرمان خالی شده بود. در حالیکه به میز و صندلیهای چیده شده رویداد نگاه می کردیم کلی فکر از ذهنمان عبور می کرد و تمام زحمت هایی که در این مدت کشیده بودیم از جلوی چشممان رد می شد. خلاصه اینکه ما به دلیل وضعیت سلامت جامعه به هیچ وجه امکان برگزاری نهال را در اسفند ماه نداشتیم. و به همین دلیل تصمیم گرفتیم که نهال را به تاخیر بیندازیم تا بتوانیم در شرایط بهتری آن را به صورت حضوری برگزار کنیم که البته آن هم میسر نشد. همین ما را به سمت باز طراحی رویداد نهال و تبدیل آن به یک رویداد مجازی برد که این امر موجب انصراف تعداد قابل توجهی از شرکت کنندگان پیشین نهال شد و در مقابل تعداد قابل توجهی از افراد علاقه مند که ساکن شهر های دیگر بودند از حالت مجازی رویداد استقبال کردند.
با تمام این چالشها نهال آغاز شد. روز اول برای آشنایی بیشتر شرکت کننده ها در قالب یک فعالیت مجازی به صورت تصویری با هم صحبت کردیم و شبکه ارتباطی خود را تکمیل کردیم تا بهتر از توانایی ها و ویژگی های یکدیگر در این مدت استفاده کنیم. تجربه روز اول تجربه سختی بود با کلی قطعی صدا، تصویر و میکروفون به خاطر عدم آشنایی همه شرکت کننده ها از پلتفرم های برگزاری آنلاین کارگاه و البته تجربه ای بود برای روز های بعدی رویداد.
بعد از این دوره سه روزه اصل ماجرا شروع شده بود. تیم ها کم کم شکل می گرفت و ایده ها ایجاد می شد. به هرکدام از تیم ها پشتیبان هایی اختصاص داده شده بود و هر کدام به صورت جدی شروع به اعتبار سنجی ایده های خود و ساخت یک محصول کمینه از ایده بودند و بالاخره در روز ۱۶ ام و ۱۷ اردیبهشت تیم ها ایده هایشان را به داوران ارائه کردند و نتیجه این داوری بعد از حدود یک هفته جمع بندی شده و به اطلاع همه شرکت کنندگان رسید.
با وجود تمام سختی های برگزاری این دوره به صورت مجازی، توی نهال امسال حدود ۴۵ نفر شرکت کردند و در مجموع ۱۰ تیم وارد شتابدهنده مانا شدند، که ازین تعداد ۶ تیم موفق به جذب سرمایه اولیه شدند و ۴ تیم نیز به دوره پیش شتابدهی مانا وارد شدند.